Nasza patronka

Modlitwa do świętej Katarzyny Święta Katarzyno, odznaczająca się głęboką wiarą, męstwem i bezgraniczną miłością do Boga bądź dla nas wzorem chrześcijańskiego życia. Uproś nam łaskę męstwa w wyznawaniu wiary. Pomóż nam żyć według Bożych przykazań. Wstawiaj się za naszą Parafią, abyśmy pozostali wierni wierze ojców naszych. Wspomnij, że jesteś naszą Patronką i uproś nam serca wrażliwe na chwałę Bożą i potrzeby bliźnich.

Wspomnienie liturgiczne świętej Katarzyny 25 listopada.

Odpust parafialny ku czci świętej Katarzyny obchodzony jest w pierwszą niedzielę po 3 sierpnia. 

W pierwszych wiekach chrześcijaństwa święta Katarzyna Aleksandryjska należała do grona najbardziej znanych i czczonych świętych, szczególnie na Wschodzie, chociaż później jej kult rozwinął się także na Zachodzie. Mimo zyskanej sławy, niewiele źródeł pisanych dotyczących jej życia zachowało się do naszych czasów. Istnieją dwa  opisy jej  męki  i  śmierci, ale pochodzą dopiero z IV i zawierają elementy legend. Są to dwa świadectwa: św. Rufina i Euzebiusz z Cezarei Palestyńskiej.

Według zachowanych źródeł Katarzyna pochodziła ze stolicy Egiptu, Aleksandrii, wywodziła się z królewskiego rodu. Była osobą zamożną i dobrze wykształconą we wszystkich ówczesnych dziedzinach wiedzy. O jej rękę starało się wielu znamienitych kandydatów, ale wszystkich odprawiała, ponieważ będąc chrześcijanką złożyła dozgonny ślub czystości.

Była gorliwą chrześcijanką, która przykładem życia i wiedzą nawracała ludzi spotkanych na swojej drodze. Spotkała się również z cesarzem Maksencjuszem, który gościł w Aleksandrii. Słyszał on o erudycji Katarzyny i zaciekawiony jej osobą zorganizował dysputę pomiędzy Katarzyną a gronem kilkunastu filozofów dotyczącą wiary chrześcijańskiej. Wprawdzie cesarz pozostał przy swoich wierzeniach, ale filozofowie nawrócili się na chrześcijaństwo.

Wiara Katarzyny, jak bywało to z innymi świadkami Chrystusa podczas prześladowań, była wystawiana na próbę. Zmuszana do złożenia ofiary pogańskim bożkom, a w konsekwencji do wyparcia się wiary w Chrystusa, nie poddała się. Katarzynę aresztowano i poddano strasznym torturom: „smagano żyłami wołowymi tak, że ciało męczennicy było jedną raną, morzono głodem, łamano jej kości, wreszcie ścięto mieczem”. Miało to miejsce to na początku IV wieku, około roku 307-312. Według legendy ciało św. Katarzyny aniołowie przenieśli z Aleksandrii do kościoła klasztornego na Górze Synaj, gdzie relikwie świętej znajdują się do dzisiaj.

Kult św. Katarzyny znany początkowo tylko w Egipcie, rozpowszechnił się na cały chrześcijański Wschód, a jego centrum została Góra Synaj. W Kościele Zachodnim kult rozpowszechnił się od VIII wieku. Oddawanie czci św. Katarzynie w średniowieczu propagowali benedyktyni z opactwa Monte Cassino. Powstało wiele kościołów pod wezwaniem świętej. O żywym kulcie świętej męczennicy świadczą jej patronaty. Święta Katarzyna jest patronką Zakonu Katarzynek, adwokatów, filozofów chrześcijańskich, kolejarzy, kołodziejów, młynarzy, modystek, mówców, literatów, powroźników, prządek, stowarzyszeń literackich, studentów, szwaczek, uczonych, woźniców, zecerów, prostego ludu, uniwersytetów. Jej wizerunek znajduje się w herbie polskich miast: Działdowa, Dzierzgonia, Góry k. Wrocławia, Niebylca k. Rzeszowa, Nowego Targu, Rudna.

W ikonografii św. Katarzyna jest ukazywana „jako młoda dziewica o niezwykłej urodzie, w koronie na rozpuszczonych falujących włosach, w bogatej sukni, z księgą w dłoni lub jako męczennica z atrybutami męczeństwa (koło zębate, miecz), u jej stóp leży niekiedy głowa lub postać cesarza Maksencjusza; atrybutem Katarzyny jest także pierścień zaręczynowy, wkładany jej na palec przez Dziecię Jezus — jest to symbol mistycznych zaślubin z Chrystusem.”

Z osobą św. Katarzyny wiązały się przysłowia dotyczące Adwentu oraz obserwacji pogody: „Katarzyna Adwent zaczyna”, „Święta Katarzyna dnia urzyna”, „Wigilia na Katarzyny wróży, jaka pogoda w lutym służy”, „W Katarzyny dzień jaki, cały grudzień taki” .

Liturgiczny święto ku czci św. Katarzyny Aleksandryjskiej, dziewicy i męczennicy, przypada na dzień 25 listopada i ma rangę wspomnienia dowolnego. 

Na podstawie źródła: Ks. Stanisław Hołodok - Portal OPOKA

Litania do świętej Katarzyny

Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu. Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo, módl się za nami. 
Święta Katarzyno,
Święta Katarzyno, dziewico i męczenniczko,
Święta Katarzyno, Oblubienico Chrystusa,
Święta Katarzyno napełniona darami Ducha Świętego,
Święta Katarzyno, wzorze cnoty czystości,
Święta Katarzyno, pałająca gorliwością w nawracaniu pogan do świętej wiary,
Święta Katarzyno, ucieczko pozostających w ciemnościach,
Święta Katarzyno, szczególna patronko uczącej się młodzieży,
Święta Katarzyno, przewodniczko oślepionych błędami,
Święta Katarzyno, wskazująca drogę do prawdy,
Święta Katarzyno, nawracająca do Chrystusa możnych tego świata,
Święta Katarzyno, dyskutująca z uczonymi,
Święta Katarzyno, nieustraszona okrutnymi mękami,
Święta Katarzyno, pogrzebana na górze Synaj,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie.
Baranku Boży. który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

Módl się za nami święta Katarzyno, Dziewico i Męczenniczko, 
Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się:
Boże, Ty ukazujesz swoją moc w ludzkiej słabości, od Ciebie święta Katarzyna otrzymała silę do zniesienia męczeństwa, niech wszystkim, którzy radują się jej chwalą zawsze uprasza łaskę do przezwyciężenia pokus. Przez naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Amen.

Pieśń do świętej Katarzyny   Cześć oddawajmy świętej Katarzynie, Której po całym świecie imię słynie, Czyni ją sławną okrutne męczeństwo, Sławy dodaje Bogu posłuszeństwo.   Kogóż nie zdziwi jak Boga wielbiła, Gdy wszystek żywot  Jemu poświęciła, A Bóg w nagrodę za odważne czyny, Wsławił po świecie imię Katarzyny.   Ciebie za wiarę męczą torturami, W koło wbitymi targają hakami, Gdy się nad Tobą już dość napastwili, Głowę od ciała mieczem oddzielili.   Teraz o Panno już w niebie godujesz, Z Twoim Oblubieńcem wiecznie się radujesz, Przez krótki żywot wiaryś dotrzymała, A za to wiecznych rozkoszy doznała.   O Katarzyno, sprawże niech kochamy Tę wielką cnotę i postanawiamy Jezusa kochać w tym życiu serdecznie, Aby po śmierci z nim cieszyć się wiecznie.